برچسب ها : دیمیتری پایت , دیمیتری پایه , حمله به پیج های اینستاگرام , فحش دادن , فرهنگ اینترنتی ,
دسته بندی : کافه طنز , کافه فوتبال , کافه اجتماعی ,

با سلام به شما عزیزان گرامی
بعداز اینکه من شرط رو باختم تصمیم این شد که کاری به سندی نداشته
باشم و هر شر و وری که گفت حرف نزنم!!خب بیخیال برم سر بحث کارشناسی:
اون چیزی که از ثانیه اول بازی مشخص بود بی برنامگی تیم ها بود. خشونت
و زیر توپ زدناشون نشونگر این بود که هردو تیم برنامه ندارن و قراره یه بازی چرت
دید! چند دقیقه که از بازی گذشت برنامه هر تیم مشخص شد. استقلال مثل همیشه سانتر
از جناحین و سابوندن کله یه بازیکن به توپ و رسیدنش به عمران زاده تکیه کرده بود
ولی پرسپولیس یکم با جرئت تر بازی میکرد و پاس های بهتری بهم میدادن.مغز متفکر پرسپولیس
محمد نوری بود و با پاس هاش صادقیان و خلعت رو راه مینداخت ولی به دلیل دفاع محکم
استقلال که مییشه گفت دفاعی منطقه ای بود و هر جا که توپ بود سه چهارتا استقلالی
دورش جمع بودن و نمیذاشتن کسی حرکت کنه، پاس هاش ثمره ای نداشت. طبق اون چیزی که
به ما گفتن، قرار بود اکبرپور مهاجم باشه ولی عملا هافبک راست بود.
استقلالیا علاقه خاصی به بازی سازی نداشتن و با اینکه در دفاع موفق
بودن و تمام توپ هارو میگرفتن ولی اصلا توپی به اولادی و قاضی نرسید. چیزی که خیلی
تو ذوق میزد خطاها و عصبانیت اکبرپور و تیموریان بود که نمیدونم از کجا ولی از یه
جایی دلشون پر بود!. نیمه اول3نکته قابل ستایش داشت اولی تحرک زیاد اولادی و قاضی
در نوک حمله بود که مدام جاشون رو با همدیگه عوض میکردن و دفاع پرسپولیس رو آزار
دادن ولی هیچ ثمری نداشت و حتی نتونستن یه موقعیت ایجاد کنن. دوم جنگندگی تیموریان
بود که واقعا جای تحسین داره و باید ازش الگو گرفت. سوم دفاع استقلال بود که خیلی
محکم بود و با کمک ساموئل که عملا پنجمین دفاع این تیم بود،منافذ دفاع رو پوشوندن
و اجازه عبور مهاجمین پرسپولیس رو ندادن.
در نیمه دوم پرسپولیس صاحب توپ و میدان شد و با تسلط بر بازی و نفوذ
های مکرر پیام صادقیان، حمیدرضا علی عسگری و محمدرضا خلعتبری تونستن چندتا حمله
خوب رو تدارک ببینن که اونم دردی از پرسپولیس دوا نکرد. چیزی که باعث شد نیمه دوم
قابل تحمل بشه دفاع لایه ای استقلال بود
که بازیکنان سمت راست پرسپولیس با دور زدن لایه اول که هافبک ها بودن به پشت محوطه
میرسیدن و اقدام به خراب کردن توپ میکردن!با تعویض اولادی استقلال روش 1-4-5 رو در
پیش گرفت(دقت داشته باشید که ساموئل به عنوان یه دفاع در جلوی عمران زاده و صادقی
بازی میکرد نه هافبک دفاعی!چون وظایفش کاملا به یه مدافع شباهت داشت نه هافبک) و
با این روش کاملا فاتحه دربی خونده شد!
سندمن : منصور این فیل جونز خودمو میگه ها امید جون شرمنده وسط حرف پریدم ادامه بده.
روش قلعه نویی برای این بازی آدمو یاد تاکتیک رئال دوران مورینیو در
مقابل بارسا مینداخت ولی انگار قلعه نویی یادش رفته بود که این تیم پرسپولیسه و نه
بارسا. تیم استقلال باید در نیمه نهایی جام قهرمانان آسیا اینطور دفاع میکرد تا یه
پای فینال باشه و حذف نشه نه مقابل پرسپولیسی که قدرتش درحد خودشه. امیر قلعه نویی
ترس از باخت داره و حاضره کل افتخاراتش رو بده ولی رکورد نباختش در دربی تا پایان
عمر مربیگریش ادامه داشته باشه ولی الحق تفکراتش درمورد قسمت تدافعی تیمش واقعا
عالیه.در اونور میدان علی دایی رو میبینین که یه مربی جوان و آینده داره که اگه
کمتر وارد حواشی بشه میتونه افتخاراتش در مربیگری رو به حد دوران بازیکنیش برسونه.
علی دایی یه مربی خوش فکره که اگه مدرک مربیگریAاروپا رو
بگیره و در کلاساش شرکت داشته باشه میتونه به سطح دانش بالا و خوبی برسه و این بی
برنامگی که اکثرا در تیماش دیده دیده میشه رو از بین ببره و به درک درستی از
تاکتیک های فوتبال برسه.
در پایان میخوام تشکر کنم از پیام های بازرگانی که وقتی در پایان بازی
در برنامه کارشناسی شروع به پخش منتخب هایی از بازی کردن و بنا بر اختلالی هنوز
صدای اعضای گروه کارشناسی روی آنتن بود اومد و نذاشت پژمان جمشیدی حرفاشو کامل
کنه. صحبتای پژمان جمشیدی بدین صورت بود: (( بابا مردم اعصابشون خورده،حق دارن
...)) و پیام اینا نذاشتن حرفشو کامل بزنه!!
به قول شاعر حضرت امید خان
به پایان آمد این دربی........مساوی همچنان باقیست
یا حق
سلام به همه دوستان و همراهان کافه
روز های خوب و بد یکی پس از دیگری سپری میشن و خاطرات گوناگونی از
خودشون به جا میذارن.
این ایام که مصادف شد با ولادت حضرت زهرا (ع) و روزمادر/ زن رو به همه شما عزیزان تبریک میگم
چون بالاخره همه مادر دارن دیگه! قرار نیست فقط به زن ها تبریک بگیم که! پسرا دست
و جیغ و هورا!!
تو این روزا اتفاقات بسیار مبارکی افتاد از جمله تحقیر شدن فوتبال
اسپانیا جلوی چشم میلیون ها بیننده که مرثیه ای بود بر پایان فوتبال کثیف. بارسا
که در دو سه سال های اخیر به باشگاه پر
طرفداری تبدیل شد ( و این خود دلیلیست برای اینکه طرفداران بارسا هیچ تاریخچه ای
از تیم خودشون نمیدونن ) در دو بازی رفت و برگشت 7 گل از بایرن مونیخ خورد تا به
جهانیان ثابت بشه این تیم بی نهایت متکی به یه بازیکن خاصه و باقی بازیکنان چیزی
برای نشون دادن ندارن و رو به افول تاکتیکی گذاشتن. این بار داوری هم نتونست به کمک شون بیاد. بالاخره تیمی که اردوی پیش فصلش رو میره اسرائیل برگزار میکنه حقشه اینطوری تحقیر بشه.
دیگر تیم اسپانیایی یعنی رئال مالدیو (!) هم از دیگر نماینده ی آلمان
یعنی دورتموند کتک بدی خورد. ولی به نظرم تیم مالدیوی توانایی بردن دورتموند رو
داشت اما بالاخره تاوان نون حروم خوردن رو باید یه جایی پس میداد. بله خوب یادتون
هست که در بازی این تیم با منچستر یونایتد داور نانی رو به طرز باور نکردنی ای
اخراج کرد تا رئال در نهایت با سو استفاده از 10 نفره شدن این تیم ، نتیجه رو به
نفع خودش تغییر بده. من هیچ وقت ندیده بودم کاپیتان تیم دشمن یعنی منچستر سیتی
بیاد از تیم رقیقب دفاع کنه! بله! وینسنت کمپانی کاپیتان و مدافع منچستر سیتی گفت
این اخراج مسخره بوده! کوین پرینس بواتنگ از ایتالیا برگشت گفت اخراج مسخره بوده.
داور های معروف از سراسر دنیا هم اذعان داشتن که تیم مالدیوی با کمک داور به اینجا
رسیده. نفرین ما یونایتدی ها بالاخره دامن گیر شهر مالدیو شد تا این تیم هم شکست
مفتضحانه ای بخوره و از دور رقابت ها حذف شه.
استقلال تهران هم با گلزنی های فرهاد مجیدی و بازی های خوبش تونست به
عنوان تیم اول راهی دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا بشه و بالاخره ما رو امیدوار کرد
که امسال یه چیزی میشه. البته اگه تو فصل نقل و انتقالات تیم تیکه و پاره نشه و به
حاشیه نره. اگه از خودشون عرضه نشون بدن قهرمانی لیگ هم تو دستامونه و میریم که
امسال یه سال پر افتخار تو ایران و آسیا داشته باشیم.
اینجا 3 تا عکس براتون آوردم
از جشن قهرمانی منچستر یونایتد که 4 هفته زودتر از پایان لیگ قهرمانی رو جشن گرفت
و با گلزنی های شماره 20 یعنی رابین فن پرسی تونست بیستمین قهرمانی لیگ انگلیس رو بدست
بیاره. شما تو عکس سوم اگه به عضلات ریو فردیناند دقت کنید مسائل زیادی دستگیرتون
میشه!
نفر اول از سمت راست ریو فردیناند است!
این هم شماره 20 یعنی رابین فن پرسی!
در پایان هم امیدوارم تیم همشهری یعنی پرسپولیس بار دیگه با کمک شانس و اقبال و ابر و باد و مه خورشید و فلک و داور و... بتونن یه برد به دست بیارن که لااقل جام حذفی دست سپاهان نیفته!
اینکه ترکیب به سرعت لو رفته خود یک مساله است که باید آن را پیگیری کنند و اینکه استقلال بد بازی میکند نیز مسالهای بزرگتر. یک سوال را میتوان از میرشاد ماجدی که خود اهل مطالعه است پرسید؛ مگر ترکیب تیمی مثل بارسلونا بر همه تیمهای حاضر در لالیگا روشن نیست؟ شاید همه اهالی فوتبال در دنیا به خوبی با نحوه چیدمان این تیم آشنا باشند همانطور که طی فصول گذشته و در زمان مربیگری گواردیولا همین گونه بود. نه تنها بارسلونا بلکه ترکیب همه تیمهای بزرگ اروپایی بر علاقهمندان به فوتبال روشن است و همه میدانند که مثلا اگر همین امروز رونالدو در رئال مادرید مصدوم بشود یا مسی با مشکلی روبرو بشود چه بازیکنانی جایشان را میگیرند.
موضوع اطلاع رسانی در دنیای ورزش به امری عادی تبدیل شده و در فوتبال حرفهای امروز دنیا کسی نیست که بابت لو رفتن ترکیب اصلی تیمش ایراد بگیرد. رسانههای داخلی نیز به واسطه جذاب شدن اخبار خود اقدام به انتشار اینگونه اخبار میکنند و میکوشند قبل از بازیهای بزرگ از طریق روابط خود به ترکیب اصلی تیمهای پرتماشاگر دست یابند. روز جمعه نیز این اتفاق رخ داد و ترکیب اصلی استقلال روی خروجی یکی از سایتها قرارگرفت. اینکه ایراد چنین کاری چیست در حقیقت سوالی است که تاکنون پاسخی به آن داده نشده است.
آیا علت بازی ضعیف استقلال در دربی 75 انتشار اسامی بازیکنان ساعاتی قبل از بازی بود یا اینکه علت را باید جای دیگری جست و جو کرد؟! گیریم ترکیب استقلال به اصطلاح مسوولان باشگاه استقلال لو نمیرفت، آن وقت چه اتفاق خوشایندی رخ میداد؟ آیا هاشم بیک زاده بازیکن دلخواه استقلال میشد و ارسالهایش به مقصد میرسید؟ علی حمودی چطور؟ با چند ارسال صحیح اکبرپور و منوچهری و برهانی را در موقعیت گلزنی قرار میداد؟
یا پاسهای زندی و جانواریو به مقصد میرسید؟ اشکال بازی استقلال چه ارتباطی با لو رفتن ترکیب دارد؟ چرا امیر قلعه نویی این موضوع را بلافاصله بعد از دربی مطرح میکند؟ آیا این اظهارات در وهله اول قلعه نویی و بعد تیمش را کوچک نمیکند؟ نوعی تفکرات بچگانه میان افکار آبیها جای گرفته و آنها ندانسته و بیآنکه بدانند حرفهایشان چه بازخوردی دارد اقدام به اظهارات اینچنینی میکنند. به واقع مشکل استقلال لو رفتن ترکیب نیست و اگر امیر قلعه نویی و همکارانش معتقدند که استقلال از این ناحیه زمین خورده است باید فاتحه این تیم را خواند. استقلال به لحاظ شکل بازی به تیمی بیریخت و چند پاره تبدیل شده و افت محسوسی در قیاس با فصل قبل داشته است.
امیر قلعه نویی را به جای گیرهای اینچنینی دعوت میکنیم به تماشای بازیهای استقلال در شش هفته گذشته. امیر میتواند نگاهی گذرا به شش بازی نخست فصل قبل هم داشته باشد. او میتواند فصول قبلتر را هم حتی زمانی که مرفاوی روی نیمکت آبیها بود بارها مرور کند تا به علتهای واقعی تیم نبودن تیمش! پی ببرد!